Εισηγητής:
Κανδύλης Δ.

Εισήγηση:
Ημερίδα με θέμα "ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ" που διοργάνωσαν η Δ/νση Ψυχικής Υγείας του Υ.Υ. κ Π. και η Επιτροπη Ψυχικής Υγείας του ΚΕ.Σ.Υ, Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου, 1992.

Περίληψη:
Αρχικά αναφέρονται οι στόχοι του προγράμματος "Λέρος" και οι κύριες στρατηγικές, της σχεδιασθείσης από την Επιτροπή Ψυχικής Υγείας του ΚΕ.Σ.Υ. και εγκριθείσης από την V Δ/νση της COMMISSION, παρέμβασης για την αποασυλοποίηση 110 ασθενών και τη μετατροπή του ασύλου σε σύγχρονο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο, που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της 11ης Υγειονομικής Περιφέρειας. Ακολούθως παρουσιάζονται αναλυτικά οι διαδοχικές φάσεις υλοποίησης του όλου εγχειρήματος και επισημαίνεται ότι οι ασθενείς του Κ.Θ. Λέρου, στην πλειοψηφία τους, έχουν ανάγκη μακροχρόνιας προστασίας και νοσηλευτικής φροντίδας. Η αποκατάσταση ενός αριθμού εξ' αυτών αποδείχνεται ιδιαίτερα δύσκολη μέσα στην ανοιχτή κοινότητα ενώ για το μεγαλύτερο μέρος αυτών η ψυχοκοινωνική επανένταξη και αποκατάσταση φαίνεται να είναι ανέφικτη. Τέλος εκφράζεται η άποψη ότι παρόλα τα ανωτέρω, η διαδικασία και τα αποτελέσματα από την επιχειρούμενη αποϊδρυματοποίηση των ασθενών του Κ.Θ. Λέρου και την επανένταξή τους στις κοινωνίες των τόπων καταγωγής τους θα αποτελέσουν τον κινητήριο μοχλό για την εγκαθίδρυση μιας νέας πολιτικής στο τομέα της ψυχιατρικής περίθαλψης.

Εισηγητές:
Κανδύλης Δ., Φωκάς Κ., Τσιαλιάφα Α., Ιωακείμ Λ., Τούσινα Α., Καπρίνης Γ.

Ανακοίνωση με τη μορφή πόστερ:
στο 16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Πάφος, Κύπρος, 5 - 9 Μαΐου, 2000

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο ΑΑ284, σελ. 218

Περίληψη:
Η διαπίστωση του περιορισμένου των δυνατοτήτων διαχείρισης των καθημερινών προβλημάτων των ψυχικά μειονεκτούντων ατόμων με τις μεθόδους της παραδοσιακής ψυχιατρικής, ιδίως μάλιστα μ' εκείνες που είναι αυστηρά προσανατολισμένες σε βίο - ιατρικά πρότυπα, έστρεψε τους ψυχιάτρους και άλλους επαγγελματίες ψυχικής υγείας στην αναζήτηση στρατηγικών παρέμβασης, στις οποίες η βίο - ιατρική συνιστώσα δεν αποτελεί το όλον αλλά το μέρος ενός συνόλου ψυχοθεραπευτικών και ψυχοεκπαιδευτικών παρεμβάσεων. Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης η Θεσσαλική Εταιρεία Ψυχικής Υγείας - Περίθαλψης - Αποκατάστασης και Εταιρεία Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Αποκατάστάσης Ασθενών υλοποίησαν Κοινοτικά προγράμματα κατάρτισης για 260 ψυχικά μειονεκτούντα άτομα στη Θεσσαλία και Κεντρική Μακεδονία. Στην παρούσα ανακοίνωση προβαίνουμε σε κριτική προσέγγιση των αποτελεσμάτων της κατάρτισης.

ΛΕΡΟΣ - ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Εισηγητές:
Μπάλλας Κ., Νηματούδης Ι., Καπρίνης Γ., Κανδύλης Δ.

Ανακοίνωση:
2o Συνέδριο Προληπτικής Ψυχιατρικής, Αθήνα, 9 - 12 Απριλίου, 1992

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο 27, σελ. 26

Περίληψη:
Περιγράφονται οι σημαντικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο Κρατικό θεραπευτήριο Λέρου με την εφαρμογή του "Προγράμματος Λέρος" του Καν. 815/84. Οι αλλαγές αυτές αφορούν την κτιριολογική βελτίωση του Νοσ/μείου με την εκτέλεση σειράς έργων που μεταβάλλουν την εικόνα του, αλλά κυρίως στις προσπάθειες για μια νέα οργάνωση της λειτουργίας του. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στα προγράμματα αποασυλοποίησης των ασθενών που πραγματοποιούνται στο Νοσ/μείο, στην εκπαίδευση του προσωπικού και στην ανάπτυξη εξωνοσοκομειακών δομών στο νησί. Αναλύεται τέλος ο μελλοντικός σχεδιασμός για την μεταλλαγή του Κρατικού Θεραπευτηρίου Λέρου σ' ένα σύγχρονο ψυχιατρικό Νοσ/μείο.

ΜΙΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΛΕΡΟΣ (ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ - ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ)

Εισηγητές:
Καπρίνης Γ., Κανδύλης Δ., Νηματούδης Ι., Πιτσάβας Στ., Διακογιάννης Ι.

Ανακοίνωση:
14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Ηράκλειο, 30 Μαρτίου - 3 Απριλίου, 1996

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο197, σελ. 135

Περίληψη:
Στα 1990 με το πρόγραμμα Λέρος του καν.815/84 της Ε.Κ. δημιουργήθηκε ένας αριθμός Ξενώνων με σκοπό την αποϊδρυματοποίηση, την ψυχοκοινωνική επανένταξη ή και την επαγγελματική αποκατάσταση ιδρυματοποιημένων ψυχωτικών. Πέντε χρόνια αργότερα, ορισμένοι από τους ενοίκους, μετά από μια επιτυχή πορεία στη διαδικασία της ψυχοκοινωνικής επανένταξης, ζουν αρκετά αυτόνομα σε προστατευμένα διαμερίσματα και κάποιοι απ' αυτούς κατόρθωσαν να διατηρούν μια σταθερή επαγγελματική απασχόληση. Γι' άλλους δεν έγινε κατορθωτή μια σημαντική αυτονόμηση. Εξακολουθούν να ζουν στο ξενώνα σε συνθήκες υψηλής προστασίας. Σ' αυτή την πενταετία, κάθε ξενώνας διέγραψε τη δική του λειτουργική πορεία και διαμόρφωσε μια ίδια θεραπευτική φυσιογνωμία ανάλογα με το χώρο εγκατάστασής του, την ψυχοπαθολογία και τη σωματική κατάσταση των ενοίκων, τις ανάγκες, τις δυνατότητες και τις επιθυμίες τους, την ύπαρξη ή μη άλλων συμπληρωματικών δομών, τη στάση και τους θεραπευτικούς προσανατολισμούς του προσωπικού. Στην ανακοίνωσή μας, περιγράφουμε αδρά τις εμπειρίες μας από τη λειτουργία τέτοιων ξενώνων και διατυπώνουμε ορισμένες προτάσεις θεσμικού χαρακτήρα για το λειτουργικό ρόλο τους και τη διασύνδεσή τους με άλλες υπάρχουσες ενδιάμεσες δομές του συστήματος ψυχιατρικής περίθαλψης.

ΞΕΝΩΝΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΛΕΡΟΥ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

Εισηγητές:
Νηματούδης Ι., Καπρίνης Γ., Κανδύλης Δ., Μπάλλας Κ.

Ανακοίνωση:
2o Συνέδριο Προληπτικής Ψυχιατρικής, Αθήνα, 9 - 12 Απριλίου, 1992 Δημοσίευση: Πρακτικά του συνεδρίου, σελ. 597 - 602, Αθήνα, 1992

Περίληψη:
Η λειτουργία των δώδεκα ξενώνων, στα πλαίσια του "Προγράμματος Λέρος", με την έξοδο ασθενών από το Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου και την εγκατάστασή τους κοντά στον τόπο καταγωγής τους, σηματοδοτεί μια νέα για την Ελλάδα, θεραπευτική αντιμετώπιση των χρόνιων ιδρυματοποιημένων ψυχωτικών ασθενών. Η μέχρι σήμερα επικρατούσα συνεχής ασυλική νοσηλεία παραχωρεί τη θέση της σε περίθαλψη σε εξωνοσοκομειακές δομές με στόχο την κοινωνική αποκατάσταση και επανένταξη των ασθενών. Περιγράφονται οι δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν κατά την έναρξη και την εν συνεχεία λειτουργία τεσσάρων ξενώνων (τρεις στη Θεσ/νίκη και ένας στη Λάρισα). Τα προβλήματα αυτά σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων ατόμων που φιλοξενούνται, δηλαδή την κλινική τους κατάσταση, την έλλειψη ατομικών και κοινωνικών δεξιοτήτων, και γενικά το μεγάλο βαθμό ιδρυματισμού που παρουσιάζουν, αλλά και με την απειρία του προσωπικού και τις δυσκολίες για την συγκρότηση της θεραπευτικής ομάδας και τη λειτουργία της στα πλαίσια του Ξενώνα. Συζητούνται τέλος οι προοπτικές για τη μελλοντική εξέλιξη των Ξενώνων και γίνονται προτάσεις για την ένταξή τους σε δίκτυο εξωνοσοκομειακών δομών μέσα στα πλαίσια της Ελληνικής Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ ΧΡΟΝΙΩΝ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΩΝ

Εισηγητές:
Κωστούλη Μ., Πίγκα Κ., Κανδύλης Δ.

Ανακοίνωση:
2ο Επιστημονικό Συνέδριο Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας και Κύπρου με θέμα "ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΕ ΚΡΙΣΗ" Χανιά, 23 - 27 Μαΐου, 1997

Περίληψη:
O Κοινωνικός Λειτουργός, αλληλένδετος κρίκος της θεραπευτικής ομάδας της ψυχοκοινωνικής επανένταξης χρονίων σχιζοφρενών διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία αυτή. Στην παρούσα ανακοίνωση εξετάζουμε το ρόλο του όπως αυτός διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια στον ελληνικό χώρο, καθώς σημειώνεται μια ουσιαστική αλλαγή στη φροντίδα των χρονίων σχιζοφρενών. Εκθέτουμε τις απόψεις μας για την αποστολή του/της Κοινωνικού/ής Λειτουργού, στις σύγχρονες ψυχιατρικές δομές, όπου επιτελείται η διαδικασία της ψυχοκοινωνικής επανένταξης. Ειδικότερα, προσδιορίζουμε το ρόλο σε προγράμματα επανένταξης, που υλοποιούνται σ' ένα μεταβατικό ξενώνα αποϊδρυματοποίησης χρονίων ψυχωτικών.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΩΝ

Εισηγητές:
Κανδύλης Δ., Γκέκα Δ., Φλωρά Α.

Ανακοίνωση:
13ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Χαλκιδική, 25 - 28 Μαΐου, 1994

Δημοσίευση:
υπό τον τίτλο "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΩΝ", με τροποποιήσεις στο περιεχόμενο και συγγραφείς τους Κανδύλη Δ., Καμάρα Ν., Ιωακείμ Λ. δημοσιεύτηκε στα Αρχεία Ε.Ψ.Ψ.Ε.Π., τεύχος 10, σελ. 50 - 51, 1996

Περίληψη:
Τα τελευταία χρόνια στον ελληνικό χώρο σημειώνεται μια ουσιαστική αλλαγή στην νοσηλευτική φροντίδα των σχιζοφρενών. Παράλληλα με τη φαρμακοθεραπεία και την ψυχοθεραπεία αναδεικνύεται η αξία της σύντονης νοσηλευτικής φροντίδας για την κοινωνική επανένταξη των σχιζοφρενών. Ο σύγχρονος ρόλος της ψυχιατρικής αδελφής, πέρα από την προσφορά της παραδοσιακής νοσηλευτικής φροντίδας, επιβάλλει και την ενεργό συμμετοχή της στην κοινωνική επανένταξη των σχιζοφρενών σ' όλη τους την πορεία από την κρίση προς την κοινωνία. Σκοπός της ανακοίνωσής μας είναι να εκθέσουμε τις απόψεις μας για το ρόλο και την αποστολή της ψυχιατρικής αδελφής, ρόλος πολύπλευρος και πολυδύναμος, στις σύγχρονες ψυχιατρικές δομές, όπου επιτελείται η διαδικασία της ψυχοκοινωνικής επανένταξης. Ειδικότερα, προσδιορίζουμε τη θέση της ψυχιατρικής αδελφής σε προγράμματα επανένταξης, που υλοποιούνται σε μια Ψυχιατρική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου, σ' ένα Νοσοκομείο Ημέρας και σ' ένα Μεταβατικό Ξενώνα.

Εισηγητές:
Ιωακείμ Λ., Καμάρα Ν., Σκόνδρας Β., Κωστούλη Μ., Κανδύλης Δ.

Ανακοίνωση με τη μορφή πόστερ:
14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής, Ηράκλειο, 30 Μαρτίου - 3 Απριλίου, 1996

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο16, σελ. 16

Περίληψη:
Την τελευταία δεκαετία, με το κίνημα της αποϊδρυματοποίησης και ψυχοκοινωνικής επανένταξης χρονίων ψυχωτικών έχει διαπιστωθεί η αναγκαιότητα της σύμπραξης Ψ και μη Ψ προσωπικού για την επίτευξη αυτών των στόχων. Στην ανακοίνωσή μας, σε μια προσπάθεια ανάδειξης της ιδιαιτερότητας του ρόλου του εκπαιδευτή, αναφερόμαστε στη λειτουργική θέση που θα πρέπει να κατέχει στους διάφορους θεσμούς επανένταξης καθώς και στα απαραίτητα χαρακτηριστικά του "ταλέντου" του. Πέραν αυτών, με βάση τις προσωπικές μας εμπειρίες, καταθέτουμε τις απόψεις μας για το κατά πόσο ο ρόλος του εκπαιδευτή απαιτεί συγκεκριμένη εκπαίδευση και ποιας μορφής.