Εισηγητές:
Kandylis D., Tsigeni K., Kaprinis St., Kleanthous S., Kakoulis K., Ouzouni A., Kaprinis G.

Εισηγητές:
Kandylis D., Katsohi E., Gioka A., Lioura Th., Iacovides A., Kaprinis G.

Εισηγητές:
Kandylis D., Kaprinis St., Folia V., Aspradakis K., Iakovides A.

Ανακοίνωση:
1st International Congress on Brain and Behaviour, International Society on Brain and Behaviour, Thessaloniki, 20 - 23 November, 2003.
Δημοσίευση:
ως εκτεταμένη περίληψη στο Annals of General Hospital Psychiatry, 2(suppl 1) :S125, 2003

Περίληψη:
Σκοπός της μελέτης είναι η ύπαρξη τυχόν συσχετίσεων και επιδράσεων στην ποιότητα ζωής χρονίων σχιζοφρενών, που υποστηρίζονται από το υπάρχον κοινοτικό σύστημα φροντίδας και περίθαλψης της Ελλάδας, εξαιτίας ορισμένων δημογραφικών και κλινικών παραγόντων. Μελετήθηκαν, προς τούτο, 102 ασθενείς(56 άνδρες, 46 γυναίκες), ηλικίας 27-70 ετών, που διαμένουν είτε σε ενδιάμεσες δομές(50 άτομα) είτε με την οικογένειά τους(52 άτομα) και πληρούσαν τα κριτήρια της σχιζοφρένειας κατά ICD-10 και εκείνα της χρονιότητας. Ο Μ.Ο των ετών εκπαίδευσής τους είναι 8,99 έτη και εκείνος της νοσηλείας τους σε παραδοσιακό ψυχιατρικό νοσοκομείο 10,39 έτη με τυπική απόκλιση Οι ασθενείς διερευνήθηκαν με τις κλίμακες Satisfaction with Life Domains Scale(SLDS), GAF, MMSE. Από τη μελέτη αποκλείσθηκαν ασθενείς με νευροεκφυλιστικά νοσήματα και βαρειά έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών καθώς και άτομα με κατάχρηση αλκοόλ ή απαγορευμένων εξαρτησιογόνων ουσιών. Συμπεράναμε ότι η ικανοποίηση που αντλούν οι χρόνιοι σχιζοφρενείς, που φροντίζονται και υποστηρίζονται από το υπάρχον κοινοτικό σύστημα φροντίδας και περίθαλψης της Ελλάδας, συσχετίζεται και επηρεάζεται από ορισμένους δημογραφικούς και κλινικούς παράγοντες ενώ είναι ανεπηρέαστη από άλλους. Συσχετίζεται αρνητικά τόσο με τη λειτουργικότητα του αρρώστου όσο και με την ύπαρξη αισθητηριακής αναπηρίας, ενώ δεν επηρεάζεται από την ηλικία, το φύλο, τα έτη σπουδών. Οι χρόνιοι σχιζοφρενείς που διαμένουν σε μεταβατικούς ξενώνες και προστατευμένα διαμερίσματα μπορούν να έχουν την ίδια ικανοποίηση από την καθημερινή ζωή τους με εκείνους που διαμένουν στην οικία των γονέων τους και εκείνοι που απασχολούνται σταθερά αναφέρουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής σε σχέση με εκείνους που δεν απασχολούνται.

Εισηγητές:
Kaprinis St., Alexiadou A., Folia V., Lioura Th., Kandylis D.

Ανακοίνωση:
1st International Congress on Brain and Behaviour, International Society on Brain and Behaviour, Thessaloniki, 20 - 23 November, 2003.

Δημοσίευση:
ως εκτεταμένη περίληψη στο Annals of General Hospital Psychiatry, 2(suppl 1) :S126, 2003

Περίληψη:
Σκοπός αυτής της έρευνας ήταν η ανεύρεση τυχόν παραγόντων, βάσει των οποίων θα μπορούσε να προβλεφθεί η πορεία της σχιζοφρένειας ως προς την αντιλαμβανόμενη, από τους ίδιους τους ασθενείς, ποιότητα της καθημερινής τους ζωής. Ερευνήθηκαν 102 ασθενείς (56 άνδρες και 46 γυναίκες), ηλικίας 27 έως 70 ετών, που πληρούσαν τόσο τα κριτήρια της υπολειμματικής σχιζοφρένειας, σύμφωνα με τo ICD-10, όσο και εκείνα της χρονιότητας. Ο μέσος όρος των ετών εκπαίδευσής των ήταν 8,89 έτη. Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν με τις κλίμακες SLDS, PANSS, GAF,BPRS και MMSE. Από την έρευνα αποκλείσθηκαν άρρωστοι με νευροεκφυλιστική νόσο, έντονη γνωστική δυσλειτουργία, καθώς και εξάρτηση από αλκοόλ ή άλλες ψυχοδραστικές ουσίες. Αν και ένας αριθμός παραγόντων επηρεάζει και εμφανίζει συνάφεια με την αντιλαμβανόμενη ικανοποίηση από την καθημερινή ζωή των σχιζοφρενών, ο καλύτερος προγνωστικός παράγοντας για την ποιότητα ζωής τους είναι η ύπαρξη θετικού συνδρόμου και η διατήρηση μιας θέσης απασχόλησης ή εργασίας.

Εισηγητές:
Gioka A., Katsohi E., Kandylis D., Kranioti E., Iacovides A., Kaprinis G.

Ανακοίνωση:
στο International Congress on "QUALITY OF LIFE IN CLINICAL PRACTICE", Χαλκιδική, 5 - 7 Απριλίου, 2002.

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο P9, σελ. 49

Περίληψη: Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι η διερεύνηση πιθανών σχέσεων δεικτών ποιότητας της καθημερινής ζωής χρονίων ψυχωσικών σε σχέση με το φύλο και το περιεχόμενο των κοινωνικοεκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, στις οποίες συμμετέχουν, προς τον σκοπό της ψυχοκοινωνικής τους επαναπροσαρμογής. Για τη διερεύνηση του σκοπού μας δόθηκε η σταθμισμένη κλίμακα για την ποιότητα ζωής των Baker και Intagliata σε πληθυσμό 40 χρονίων ψυχωσικών ασθενών (σε 2 ισάριθμες ομάδες ανδρών και γυναικών ασθενών), που φιλοξενούνται σε ενδιάμεσες δομές της περιοχής της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Μακεδονίας. Ιδιαίτερα, μελετήθηκαν η υποκειμενική αίσθηση που αντλούν από τις διαπροσωπικές σχέσεις, τις καθημερινές δραστηριότητες, τον ελεύθερο χρόνο και τις σχέσεις τους με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Τα ευρήματα συσχετίζονται με το φύλο και το περιεχόμενο των κοινών και εξατομικευμένων κοινωνικοεκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, με στόχο τη σταθερή προσαρμογή του περιεχομένου του εφαρμοζομένου κοινωνικοεκπαιδευτικού προγράμματος στις ανάγκες των ασθενών, ώστε να βελτιστοποιούνται οι δυνατότητες αυτονόμησης και ποιότητας ζωής.

Εισηγητές:
Kandylis D., Mavridis Th., Kaprinis St., Konsta T., Iakovides A.

Ανακοίνωση:
1st International Congress on Brain and Behaviour, International Society on Brain and Behaviour, Thessaloniki, 20 - 23 November, 2003.
Δημοσίευση:
ως εκτεταμένη περίληψη στο Annals of General Hospital Psychiatry, 2(suppl 1) :S124, 2003

Περίληψη: Σκοπός της ανακοίνωσης είναι η μελέτη των επιδράσεων του τύπου των συμπτωμάτων και εκείνου της νόσου στην ποιότητα ζωής χρονίων σχιζοφρενών, που διαμένουν σε ενδιάμεσες δομές, στα πλαίσια της ανάπτυξης κοινοτικού συστήματος περίθαλψης στην Ελλάδα. Μελετήθηκαν 50 ασθενείς(30 άνδρες, 20 γυναίκες) που διαμένουν σε ενδιάμεσες δομές( 24 σε οικοτροφεία, 14 σε μεταβατικούς ξενώνες,12 σε προστατευμένα διαμερίσματα), ηλικίας 29-80 χρόνων, που πληρούσαν τα κριτήρια της σχιζοφρένειας κατά ICD-10 και της χρονιότητας. Οι ανωτέρω ασθενείς αξιολογήθηκαν με τις κλίμακες Satisfaction with Life Domains Scale(SLDS), PANSS, BPRS, MMSE, για τυχόν επιδράσεις των θετικών, αρνητικών και γενικών συμπτωμάτων, καθώς και του τύπου της νόσου ( θετικός / αρνητικός) στην ικανοποίηση που λαμβάνουν από την καθημερινή ζωή τους. Από τη μελέτη αποκλείσθηκαν ασθενείς με νευροεκφυλιστικά νοσήματα και βαρειά έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών. Προέκυψε ότι η ικανοποίηση που αντλούν οι χρόνιοι σχιζοφρενείς, που διαμένουν σε ενδιάμεσες δομές, από την καθημερινή ζωή τους, στα πλαίσια του Ελληνικού κοινοτικού συστήματος περίθαλψης, συσχετίζεται και επηρεάζεται από τα θετικά συμπτώματα της νόσου και εκείνα της γενικής ψυχοπαθολογίας, όπως αυτά αναφέρονται στην κλίμακα PANSS, ενώ είναι ανεπηρέαστος από τον τύπο και ορισμένες μορφές της νόσου.

Εισηγητές:
Kaprinis St., Kandyli M.S., Filippaki E., Kandylis D.

Ανακοίνωση υπό μορφή πόστερ:
2nd World Congress on Quality in Clinical Practice, Χαλκιδική, 3 - 6 Ιουνίου, 2004.

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο Ρ96, σελ. 105

Περίληψη:
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διαπίστωση της πιθανής επίδρασης ορισμένων δημογραφικών παραγόντων και η συσχέτισή τους με την αντιλαμβανόμενη ικανοποίηση από δείγμα φοιτητών/τριών του Α.Π.Θ. Αξιολογήθηκαν 250 φοιτητές/τριες (127 άνδρες, 123 γυναίκες) του ΑΠΘ. Οι 154 απ' αυτούς προέρχονταν από αστικό περιβάλλον, οι 78 από ημιαστικό και οι 18 από αγροτικό. Το 37,6% αυτών ζούσαν μόνοι, το 32,8% με την οικογένειά τους και το υπόλοιπο 29,6% με συγκάτοικο. Από τους φοιτητές/τριες, ποσοστό 16,4% εργάζονταν παράλληλα με τις σπουδές τους και το 1,2% έπασχε από αντιρροπούμενη χρόνια σωματική νόσο. Εξετάσθηκαν φοιτητές που βρίσκονταν στο 1ο έτος σπουδών τους και μέχρι το 7ο. Τέλος, οι αξιολογηθέντες ήταν ίσα κατανεμημένοι σε 5 σύνολα σχολών. Ήταν φοιτητές/τριες:1) της σχολής ιατρικών επιστημών, 2) των σχολών του πολυτεχνείου, 3) της σχολής νομικών, πολιτικών και οικονομικών επιστημών, 4) της φιλοσοφικής σχολής και 5) της σχολής θετικών επιστημών. Όλοι οι φοιτητές εξετάσθηκαν με την κλίμακα WHOQOL-Bref, η οποία αποτελεί αξιόπιστο και κατάλληλο διαπολιτισμικό εργαλείο για τη μέτρηση της αντιλαμβανόμενης ικανοποίησης από την ποιότητα ζωής. Η κλίμακα περιλαμβάνει 4 ενότητες, της φυσικής κατάστασης, της ψυχολογικής κατάστασης, των κοινωνικών σχέσεων και των συνθηκών διαβίωσης στο περιβάλλον. Η αντιλαμβανόμενη ικανοποίηση της ποιότητας ζωής από δείγμα φοιτητικού πληθυσμού, ορισμένων σχολών του Α.Π.Θ., επηρεάζεται από το φύλο, τον τόπο προέλευσης, τον τρόπο διαβίωσης, την ύπαρξη αντιρροπούμενης χρόνιας σωματικής νόσου όχι όμως και από το περιεχόμενο και τη δυσκολία των σπουδών.

Εισηγητές:
Kaprinis St., Konsta A., Kandyli M.S.,Nakou M., Kandylis D.

Ανακοίνωση:
2nd World Congress on Quality in Clinical Practice, Χαλκιδική, 3 - 6 Ιουνίου, 2004.

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο Ρ95, σελ. 104 - 105

Περίληψη:
Σκοπός της μελέτης μας είναι η αξιολόγηση πιθανής επίδρασης του άγχους στην ποιότητα ζωής σχιζοφρενών και σχιζοσυναισθηματικών ασθενών. Διερευνήθηκαν 49 ασθενείς, 25 άνδρες και 24 γυναίκες, μ.ο. ηλικίας 35,1 ετών. Εξ΄ αυτών οι 42 ήταν σχιζοφρενείς (ομάδα 1) και οι 7 σχιζοσυναισθηματικοί. (ομάδα 2) σύμφωνα με τα κριτήρια του DSM-IV. Οι 18 ζούσαν μόνοι, οι 29 με τις οικογένειές τους και 2 με άλλους. Το 10,2 % των διερευνηθέντων είχαν 6ετή εκπαίδευση, το 8,2% 9ετή, το 32,7% 12ετή και το 49% τριτοβάθμια. Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν με την κλίμακα WHOQOL-Bref για την ποιότητα ζωής τους, καθώς και με τις κλίμακες PANSS, MMSE και HARS. Από την έρευνα αποκλείσθηκαν ασθενείς με MMSE?23, καθώς και εκείνοι με νευροεκφυλιστική νόσο ή εξάρτηση από αλκοόλ ή και από μη νόμιμες ψυχοδραστικές ουσίες. Στο δείγμα που εξετάσαμε το άγχος συνδέεται με χαμηλότερη ποιότητα ζωής ενώ δεν ανευρίσκονται στατιστικώς σημαντικές συσχετήσεις με την θετική κλίμακα, την αρνητική κλίμακα και την κλίμακα γενικής ψυχοπαθολογίας. Τα αποτελέσματα μας οδηγούν να συμπεράνουμε ότι το άγχος έχει μια σημαντική αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής σχιζοφρενών και σχιζοσυναισθηματικών ασθενών.