Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ

1. Πού βασίζεται η διάγνωση της σχιζοφρένειας;

Συχνά, στην ιατρική η διάγνωση και η ταξινόμηση μιας ασθένειας γίνεται με βάση τα συμπτώματα.

Η διάγνωση της σχιζοφρένειας γίνεται, μέχρι σήμερα, με βάση τα συμπτώματα παρά από διαπιστωμένες λειτουργικές διαταραχές και οργανικές βλάβες του εγκεφάλου. Δεν υπάρχει κάποια εργαστηριακή εξέταση που να βοηθά στη διάγνωση της ασθένειας, όπως για παράδειγμα η μέτρηση της αιμοσφαιρίνης βοηθά στη διάγνωση της αναιμίας, ενώ εκείνη του ουρικού οξέος βοηθά στη διάγνωση της ουρικής αρθρίτιδας. Επίσης, μια ακτινογραφία του κρανίου, το ηλεκτρο- εγκεφαλογράφημα ή η αξονική τομογραφία δε βοηθούν αποτελεσματικά ή/και κατά τρόπο ασφαλή στη διάγνωση.

Για τους λόγους αυτούς, η διάγνωση της σχιζοφρένειας βασίζεται σε όσα συμπτώματα αναφέρουν οι πάσχοντες, σ’ αυτά που παρατηρούν οι οικείοι τους και σε εκείνα που διαπιστώνει ο ψυχίατρος.

Βιβλιογραφία: «Σχιζοφρένεια- Τι πρέπει να γνωρίζει η οικογένεια και ο οικογενειακός γιατρός», 2005, Λάρισα, Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α.