ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΧΡΟΝΙΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΩΝ ΣΕ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ ΔΟΜΕΣ

Εισηγητές:
Κανδύλη Σ.Μ., Ξηρομερίτη Β., Κανδύλης Δ.

Ανακοίνωση:
3ο Πανελλήνιο Συνέδριο "Ψυχιατρική στο Γενικό Νοσοκομείο", Θεσσαλονίκη, 28 - 30 Ιανουαρίου, 2005.

Περίληψη:
Τόμος Περιλήψεων Συνεδρίου, Νο Ρ56, σελ. 101 - 102

Περίληψη:
Σκοπός της εργασίας είναι να μελετηθεί η εξέλιξη της διαδικασίας επαναπροσαρμογής χρονίων ψυχωτικών, καθώς και νοητικώς υστερούντων ατόμων, που συντελείται σε οικοτροφεία/ξενώνες, στα πλαίσια του προγράμματος αποασυλοποίησης "Ψυχαργώς Β' Φάση". Μελετήθηκαν 60 άρρωστοι, 40 άνδρες και 20 γυναίκες, με Μ.Ο. ηλικίας 58,3 έτη, που προηγουμένως διέμεναν στο άσυλο της Πέτρας Ολύμπου. Ο Μ.Ο. διαμονής τους στο άσυλο ήταν 21,98 έτη. Από το σύνολο των 60 αρρώστων, ένα ποσοστό 35% είχε τη διάγνωση "σχιζοφρένεια", το 36,67% τη διάγνωση "επιπωματική ψύχωση" το 21,7% τη διάγνωση "νοητική υστέρηση ή νοητική υστέρηση και επιληψία", το 5% τη διάγνωση "αλκοολική ψύχωση" και το 1,66% τη διάγνωση "επιληπτική ψύχωση". Όσον αφορά την κατάσταση σωματικής τους υγείας το 32,6% παρουσιάζει συννοσηρότητα με χρόνια σωματική νόσο, το 30% σημαντική έως πολύ σημαντική κινητική αναπηρία και το 8,33% σημαντική αισθητηριακή αναπηρία. Για την μελέτη της ψυχοπαθολογίας τους και της συνόλης συμπεριφοράς των αρρώστων αυτών χρησιμοποιήθηκαν, κατά περίπτωση, το ερωτηματολόγιο ΕΛΑΨΑ (Λειτουργικότητας και αναγκών των ψυχικά ασθενών) και οι κλίμακες PANSS, GAF και SDLS. Οι μετρήσεις με τις κλίμακες και η συμπλήρωση του ερωτηματολογίου έγιναν κατά τον χρόνο εγκατάστασης των αρρώστων (1η μέτρηση) και μετά από δεκαοχτώ μήνες (2η μέτρηση), οπότε και αξιολογήθηκε, όπως ήταν συμφωνημένο, η πρώτη φάση του προγράμματος. Από τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων του αναφερθέντος ερωτηματολογίου και των κλιμάκων προέκυψε ότι: α) η λειτουργικότητα και οι ανάγκες των αρρώστων με βαριά νοητική υστέρηση παρουσιάζουν μια πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ της 1ης και 2ης μέτρησης. Βελτιώνονται στη 2η μέτρηση. β) Η λειτουργικότητα και οι ανάγκες των ψυχωτικών αρρώστων, η ψυχοπαθολογία τους και η ποιότητα ζωής τους διαφέρουν επίσης πολύ σημαντικά μεταξύ των δύο μετρήσεων. Βελτιώνονται στη 2η μέτρηση. Η διαδικασία προ- και επαναπροσαρμογής χρονίων ψυχικά αρρώστων (ψυχωτικών και βαριά νοητικώς υστερούντων), που διαμένουν σε ενδιάμεσες δομές, φαίνεται να είναι επιτυχής, έστω και μετά από μακρύ χρόνο παραμονής στο άσυλο. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι το πρόγραμμα αυτό κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση σε ότι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με ψυχική νόσο και τις υποχρεώσεις της πολιτείας προς αυτά.